Brazilië in 12 minuten

Fotoalbum

Hierbij een link naar het fotoalbum.

Rio de Janeiro - Amsterdam

Vandaag van Belo Horizonte naar Rio de Janeiro gevlogen. Het was prachtig weer en we vlogen met het vliegtuig langs het Christus beeld en langs Sugarloaf mountain. Heel mooi want we hadden het alleen maar bij bewolkt weer gezien. Aangekomen op het vliegveld kwam mijn koffer meteen aan op de band en de taxi van Maria met wie ik reisde stond al klaar. Omdat ik 5 uur wachttijd had en naar een ander vliegveld moest zijn we snel naar de Copacabana gereden om daar nog van het uitzicht bij mooi weer te genieten van het sap van een kokosnoot (niet te zuipen, smaakt helemaal niet naar kokos). Daarna snel naar het vliegveld om weer richting Schiphol te vertrekken. Alles netjes op tijd verlopen dus nu aan de slag met het fotoalbum!

Belo Horizonte - Vicosa

Lisette is weer heelhuids thuis aangekomen. Ik heb inmiddels het congres alweer achter de rug. Het was nog een hele rit er naartoe. Vanaf Belo Horizonte nog 5 uur met een busje. Het congres was in de plaats Vicosa wat een van de grootste landbouw universiteiten van Brazilië heeft. En dat in de middle of niks. De laatste nacht doorgebracht halverwege Vicosa en Belo Horizonte, in het plaatsje Ouro Preto. Een prachtig oud Spaans stadje waar vroeger een bloeiende goudmijn was. Het staat op de werelderfgoedlijst van Unesco en dat is ook wel te zien. Alles is heel goed bijgehouden en er is bijna geen krot te vinden. Heel anders dan wat we tot nog toe gezien hebben. In Vicosa nog een Capivara gespot. Dat is het grootste knaagdier ter wereld. Nog groter dan een varken.

Rio de Janeiro - Botanische tuin - Corcovado

Gisteren en vandaag de highlights van Rio de Janeiro afgelopen. De grootste bezienswaardigheid is natuurlijk Corcovado met het mega grote Christus beeld van het plaatje bovenaan deze website. Het is hier bewolkt weer met af en toe een spat regen. Precies het weer waardoor dat beeld continue in de bewolking hangt en je hem dus niet kan zien. Als je voor veel geld naar boven wordt gebracht zie je dus ook niets van het mooie uitzicht naar beneden. De 1e poging mislukte want er werd onderaan de berg waar je het treintje kan nemen al gezegd dat we hem de hele dag niet zouden kunnen zien. Gisteren nog een keer geprobeerd maar ook toen hing hij in de wolken. Toen zijn we maar naar de Botanische tuin van Rio gegaan. Was ook heel mooi met van die grote Amazone waterlelies waar je een baby op kan laten zitten. Vandaag leken we meer geluk te hebben maar toen we weer onderaan de berg aankwamen bleek het zaakje weer helemaal in de wolken te hangen. Toen hebben we de binnenstad bekeken. Was ook leuk. Toen we om half 3 weer op Copacabana aankwamen bleek het weer razendsnel op te klaren. Toen zijn we in een noodvaart voor de 3e keer naar Corcovado gereden met de taxi. We konden met het volgende treintje mee naar boven. En zowaar, de lucht was helemaal opgeklaard en we hadden mooi uitzicht. We moesten ons wel haasten want we hadden een afspraak met de Fam. Santegoeds en Silke en Nikki op lootjes te trekken. Dat ging net allemaal goed. Om 6 uur waren we in het hotel. Vervolgens meteen via Skype contact gehad met de Brugakker (zie ook laatste foto), en via Lootjestrekken.nl de Sinterklaaslootjes getrokken! Om 7 uur op weg naar het vliegveld. Lisette zit nu als het goed is in het vliegtuig. Ik ben inmiddels al in Belo Horizonte aangekomen en zit in het hotel vanwaar ik morgen wordt opgehaald. Morgen is Lisette weer thuis!

Rio de Janeiro

De eerste dag in Rio de Janeiro begon bewolkt. We zitten in een hotel op 5 minuten loopafstend van de twee mooiste stranden: Copacabana en Ipanema. Deze dagen staat op het programma: Pao de Acucar (het suikerbrood) en Corcovado met op de top het gigantische Christusbeeld. We begonnen de dag met een wandeling over de Copacabana boulevard die 6 km lang is. Overal langs het strand wordt er gejogd en aan beach volleybal gedaan. Toen de bewolking begon open te breken zijn we meteen in een taxi gestapt om naar het suikerbrood te gaan. Het suikerbrood is een grote rots voor de kust van Rio de Janeiro met een prachtig uitzicht over de stad en op het Christusbeeld. Na twee kabelbanen kwamen we eindelijk boven, maar toen was de bewolking alweer dicht getrokken. Het uitzicht was echter prachtig (maar is nog mooier als de zon schijnt natuurlijk). Het Christusbeeld in de verte op de Corcovado was goed te zien. Van veel toeristen die de afgelopen week in Rio waren hadden we gehoord dat hij het grootste deel van de tijd in de wolken hing, dus we hadden geluk. Ook hadden we goed uitzicht op een aantal Favela's. Dat zijn krottenwijken waar veel drugsmaffia woont. Daar wil je niet in verzeild raken want daar wordt er nog al eens eentje omgelegd. De Favela's liggen tegen de berghellingen aan gebouwd. Er is maar één straat en bovenaan woont de baas. Als de politie de wijk in komt dan gaat iedereen fluiten zodat de baas bovenaan weet dat ie zich moet verschuilen.

Manaus - Rio de Janeiro

Vanochtend een beetje kunnen relaxen want we zouden pas om 11 uur met de boot weer worden opgehaald om naar het vliegveld gebracht te worden. Dat verliep een beetje chaotisch maar uiteindelijk met koffers en al in een klein bootje over de rivier weer naar de bewoonde wereld gebracht. Nu zitten we op het vliegveld van Manaus de site bij te werken. Het internet is traag dus het gaat waarschijnlijk niet lukken om alle foto's op te laden. Wel alvast de verhalen. Straks vliegen we om 15:25 naar Rio de Janeiro. Daar komen we dan als het goed is vanavond om 21:30 aan. Lisette zit ondertussen de e-mails te checken. De berichten van het thuisfront zijn zo te horen positief! Dat is altijd leuk om te horen zo ver weg. Tot later! Inmiddels zijn we al weer veilig aangekomen in Rio. Met de taxi langs de krottenwijken naar het strand van Copacabana. Ons hotel ligt pal aan de stranden van Copacabana en Ipanema strand. Het is hier ook weer 2 uur later dan in de Amazone. Nu nog maar 3 uur vroeger dan in NL.

Piranha's en kaaimannen

Na de middag richting een nederzetting gevaren en gezien hoe de localo’s hier vroeger rubber maakten van het sap van de rubberboom. Daarna nog een keer wezen Piranha vissen. Dit keer op een plek aan de Rio Negro waar niet zoveel vis zat. De enige die wat ving was Lisette. Score: één zilveren piranha, en één catfish, dat is een soort meerval. Om half 7 was het alweer aarde donker dus op de weg terug nog kaaimannen gespot. Door met een felle lamp naar de wal te schijnen zie je allemaal oogjes oplichten van de kaaimannen. Er werd er weer één gevangen (ditmaal een heel kleintje van 6 maanden). Daarna tussen de bliksemschichten door weer terug gevaren naar de lodge. Het onweert hier vaak hevig, maar dat is ook zo weer over.

Jungle tour en apen

We zijn vandaag goed bezig gehouden. Allereerst om half 9 een wandeling door de Amazone jungle. Onze gids ging ons voor met een groot kapmes. Niet om de wilde beesten van ons af te houden want die zijn hier overdag niet te zien. Aan het eind van de tocht nog langs een plek geweest met veel apen. Eéntje had vergeten zonnebrand op te smeren voordat hij onder de zonnebank ging. Een andere was mooi wollig en had een hele goeie kapper.

Ecopark Jungle Lodge

Vanaf de boot met een taxi opgehaald om ten noorden van Manaus weer in een klein bootje te stappen die ons naar de Ecopark Jungle Lodge bracht, aan een zijarm van de Rio Negro. We hebben een mooie houten hutje met insectengaas voor het open raam. Bij aankomst werden we meteen verrast door een kolonie apen die door de bomen slingerend voorbij kwamen zeilen. Verder wemelt het hier van de mieren, kleurige hagedissen, en hebben we zelfs een rode Ara gespot!

Meeting of the waters "Rio Negro" en "Amazone"

We moesten vanochtend weer vroeg opstaan want om een uur of 6 zouden we aankomen bij de “meeting of the waters”. Dat is de plek waar twee grote rivieren samenkomen, de Amazone rivier en de Rio Negro. De Amazone rivier is gelig van kleur door de modder die erin zit. De Rio Negro is helemaal zwart, en het is de rivier waar veel van de mooie aquarium vissen in leven zoals de neon tetra’s bij Nikki in het aquarium. Beide rivieren hebben een verschillende temperatuur. Dat voel je ook als je je hand in het water houdt terwijl je de scheiding van de twee rivieren doorkruist. Als de rivieren bij elkaar komen dan stromen ze gedurende 10 km naast elkaar zonder te mengen. Net Duo Penotti. We worden straks om 8 uur opgehaald om naar het de Ecopark Lodge te gaan. Daar hebben we ook geen internet en de telefoons doen het hier ook niet. Als het goed is zijn Opa en Oma Pieterse nu bij de dames. Veel plezier!

Wandeling door Amazone "jungle"

Vandaag stond een wandeltocht door de Amazone “jungle” op het programma. Eerst weer een boottochtje vanaf het schip. Daarna over een hele lange loopplank de oever op. Het water staat heel laag dus de oever is iets van 10 meter boven het waternivo. Verderop liepen we langs een soort mangrove woud waar we regelmatig door het water moesten lopen. Mooie gigantische waterlelies gezien (waar een baby op kan zitten). Ook weer hele aparte vogels gespot. Onderweg stond een lokalo met een anaconda om zijn nek waar je wel een paar handtassen van kan maken. Die mochten we natuurlijk ook weer vasthouden. Voelt wel heel koud aan in je nek, vooral als hij je begint te wurgen. Verderop kwamen we in een dorpje waar de inheemse bevolking leeft. Die zijn al aardig verwesterd dus ze hadden zelfs een TV. Er liep een indiaanse vrouw met een luiaard op haar arm, dus die mochten we ook weer vasthouden. Een luiaard is een heel sloom beest met hele overdreven nagels. Daar zou Nikki wel wat tijd aan kunnen besteden om die een beetje fatsoenlijk te lakken. Corné mocht hem vasthouden. Hij voelde heel licht aan. Hij bewoog alsof alles in slow motion ging. Op een gegeven moment zette hij zijn gigantische nagels in mijn lijf (hij dacht dat het een boomstam was of zo), dus dat was minder prettig. Vlak voordat we weer naar de boot gingen vlogen er nog twee grote rode papagaaien over. En toen ging de zon alweer onder. Dat is hier zo vlak bij de evenaar al rond 6 uur!

Kaaimannen jacht by night

Terwijl het buiten in de verte flink aan het onweren is stond voor vanavond nog een kaaimannenjacht op het programma. Hoewel de lichtflitsen in de verte overal te zien zijn, zijn we toch in een bootje geladen om in het pikkedonker met de boot de jungle in te gaan op zoek naar kaaimannen. Door met een sterke lamp naar de kant te schijnen kun je ze zo zien liggen want hun ogen lichten op. Al snel was er een gevonden. ’s Avonds liggen de kaaimannen stil want ze zijn niet opgewarmd in de zon (al is het nog wel zo’n 30 graden buiten). Als je snel bent kun je ze dus zo pakken want ze kunnen niet snel wegrennen. De gids rende de kant op en pakte er een snel in zijn nek. Het was een kleintje maar we mochten hem aanraken en vasthouden. Wel oppassen dat je niet met je vingers in zijn bek ging want die tanden zagen er wel heel erg scherp uit. Het onweer kwam wel heel snel dichterbij dus we gingen eerder dan gepland weer terug naar de boot. Daar vanaf het dek naar de donder en bliksem boven de Amazone gekeken. Wel een mooi gezicht! We zitten niet voor niets in het regenwoud.

Piranha's!

Weer terug op de boot stond de lunch al klaar. Prima voer hier, maar ja dat mag ook wel voor dat bedrag wat we hebben moeten neerleggen. Ondertussen voer de boot weer verder de Amazone in. Langs de kant zie je steeds minder hutjes en mensen langs de kant. We komen wel heel veel roze dolfijnen tegen. Die leven hier in de rivier. Je ziet alleen hun roze bovenkant. Er zitten hier ook kleine grijze dolfijnen. Die springen wel boven het water uit. Om 4 uur stond piranha vissen op het programma. We werden weer in de speedboot geladen en we werden een paar kilometer verderop gebracht. Onderweg kwamen we weer de nodige kaaimannen tegen. Op een paar meter uit de kant bleven we liggen en kregen we allemaal een hengel. Nou ja, hengel. Een bamboestok met een touwtje, een haak en een stuk vlees (piranha’s eten vlees!). De truc was om met de stok op het water te tikken. Dan denken de piranha’s dat er visjes aan het vechten zijn en dan komen ze naar boven. Binnen een mum van tijd wemelde het van de piranha’s en haalde we ze één voor één binnenboord! De één nog groter dan de ander. Lisette was er heel goed in want van de hele boot ving zij de eerste piranha’s. Die beesten hebben een gigantische bek met tanden dus daar moest je niet je vingers tussen stoppen. Allebei zo’n 6 piranha’s gevangen! Terwijl de zon onder ging voeren we weer terug naar het schip. Buiten nog steeds een graadje of 37. Als het goed is zijn Opa en Oma Brink weer naar huis en zijn de dames nu in beheer bij Trijntje en Andy. Hopelijk hebben jullie het ook leuk!

Op de Amazone

Vanochtend om half 7 opgestaan want er stond een toer naar een lokale vissersfamilie op het programma. We werden in een kleine maar zeer snelle boot geladen die ons dieper in de Amazone bracht. Onderweg wemelde het van de kaaimannen en mooie vogels. Zelfs nog een paar keer een roze dolfijn gespot! Alleen jammer dat ze zich niet goed laten zien. Alleen een stukje vin kunnen fotograferen. Onderweg veel boothuisjes gezien. Dat zijn drijvende huizen waar de lokale bevolking in woont. Dat is handig want het water stijgt en daalt nogal eens dus dan hoef je niet telkens je huis weer bij elkaar te rapen. De vissersfamilie waar we op bezoek gingen leeft relatief luxe in een houten hut op palen met golfplaten dak. De Amazone staat nu laag maar hij kan nog meters hoger worden in het regenseizoen. Hun huis komt dan net aan niet onder water. We mochten in de “kamertjes” van de kinderen kijken. Zag er erg gezellig uit voor een boomhut. Geen WIFI te vinden dus Silke en Nikki zouden het er nog geen dag uit kunnen houden. De Amazone zit helemaal vol met vis dus het is voor hen niet moeilijk om voldoende te vangen. Verder leven ze van wat het regenwoud biedt. Veel vreemde soorten fruit. Sommige soorten smaakten lekker, anderen waren om te kotsen….. Maar ja, die waren dan wel weer heel goed voor hart en bloedvaten (naar men zei).

De boot op in Manaus

Vanaf het vliegveld een taxi genomen naar de haven van Manaus. Manaus is een grote stad, midden in de Amazone, en heeft meer dan een miljoen inwoners. Het is groot geworden door de rubber industrie, maar tegenwoordig kunnen ze het aftappen van rubber van de rubberboom beter in Maleisië dus hier is het allemaal wat minder geworden. In de haven lag de boot van Iberostar al klaar en we konden meteen inchecken met een tropische cocktail. We hebben geluk want er zitten 38 mensen op de boot, terwijl er meer dan 150 op kunnen. Lekker rustig dus. Na de uitgebreide instructies van wat te doen als je overboord valt etc. hebben we de rest van de middag op het bovendek doorgebracht en gadegeslagen wat er allemaal in de haven gebeurd. Er werd een boot uitgeladen met gigantische vissen die hier in de Amazone worden gevangen. Verder een mooie zonsondergang met om ons heen allemaal lokale bootjes die af en aan varen. Het is hier 37 graden maar in het windje prima uit te houden. Op onze kamer hebben we airco dus prima vertoeven hier!

Manaus

Gisteren eindelijk gelukt om even met het thuisfront te Skypen. De kookploeg was goed zichtbaar op de bank! Ook mooi dat de dames veel plezier hebben zo zonder ons! Inmiddels zijn we aangekomen in Manaus. Vanochtend vroeg opgestaan (half 5!) om om 7 uur het vliegtuig te halen. Alles verliep precies op tijd. Met 2 tussenstops nu om half 2 (twee uur vroeger dan in Iguassu)in Manaus aangekomen. Het is hier dus 5 uur vroeger dan in NL. We gaan zo meteen met de taxi naar de haven om daar op de Iberostar boot te stappen waar we de komende dagen zullen vertoeven. Waarschijnlijk hebben we voorlopig geen inernet meer maar de telefoon van Corné doet het ploteseling wel (en die van Lisette niet). Maandag komen we weer terug met de boot in Manaus.

Itaipu stuwdam en Paraguay

Vanochtend regende het een beetje. We wilden eigenlijk een lange wandeling gaan maken in het nationale park, maar er was vannacht blijkbaar zoveel water gevallen dat het terrein alleen nog maar met een jeep was te doorkruisen. Dus zagen we daar maar vanaf en zijn we met de bus naar de Itaipu dam gegaan. Itaipu Binacional is een enorme stuwdam op de grens van Brazilië en Paraguay. Het is nog steeds de grootste stuwdam op aarde, maar de Chinezen werken aan een nog grotere. De stuwdam is een waterkrachtcentrale en deze wekt 95% van alle stroom in Paraguay op en 25% van alle stroom in heel Brazilië! Met een bus hebben we een tour gedaan van een uur over en om de dam. We werden begeleid door een agent, want we waren in een gebied wat van zowel Brazilië als Paraguay was (en je zou eens over willen lopen....).

Na de stuwdam hebben we weer een andere bus gepakt, richting de brug over Rio Parana, de rivier die vanaf de stuwdam naar de Iguacu watervallen loopt. De brug over de rivier verbindt Brazilië met Paraguay. Veel Brazilianen gaan even naar de overkant om te shoppen want het schijnt daar spot goedkoop te zijn. We hebben ons zo onopvallend mogelijk tussen de stroom Brazilianen gevoegd die over de brug naar Paraguay lopen. Onderweg moesten we natuurlijk wel even een stempel van Paraguay in ons paspoort laten zetten. En terug nog maar weer een van Brazilië. Aan de overkant in Paraguay was het een stuk armer. Veel straatverkopers die hun spullen aan je willen verkopen. Als echte Hollanders vooral de hand op de knip gehouden, letterlijk en figuurlijk. Ik heb nog steeds mijn portemonaie (al wordt ie wel alsmaar lichter.....).

Met de bus reizen gaat hier prima en is spotgoedkoop. Ze doen niet aan kaartjes, maar als je de bus in gaat dan moet je bij een kassa halverwege de bus betalen en kun je door een poortje doorlopen. Net als in de metro maar dan in de bus zelf. De bussen zitten wel vaak overvol dus dat is als haringen in een tonnetje staan. Maar ja, het is wel leuker dan voor grof geld door een taxi vervoerd te worden.

Morgen moeten we vroeg op. We vliegen dan om 7 uur naar Manaus in het Amazone gebied. Een vlucht met tussenstops in Curitiba en Brasilia. Als het goed is komen we rond 13:00 aan in Manaus.

Iguacu Falls aan Argentijnse kant

Vandaag stond een bezoek aan Argentinië op het programma. Argentinië ligt aan de overkant van de rivier de Iguacu en vanaf die kant kun je ook de watervallen bezoeken. We kozen er voor om niet op eigen houtje met de bus te gaan want dan schijnt het nogal lang te duren voordat je de grens over bent. In het hotel een gids geboekt die ons samen met 2 Roemenen en een Duitse over de grens bracht naar de Argentijnse kant van de Iguacu watervallen. De grensovergang ging niet helemaal soepel want Corné kreeg geen stempel in zijn paspoort waardoor hij niet meer terug kon. Maar dat werd al snel gefixt. In het nationale park deden we eerst een 'safari' door de jungle met een jeep. Er schijnen apen te zitten en tapirs maar die zagen we niet. Wel een hele mooie toekan in de boom die met de nieuwe telelens heel mooi op de foto gezet kon worden!

Aan het eind van de safari kwamen we uit bij de rivier de Iguacu. Daar gingen we in een supersonisch snelle boot die ons naar de watervallen bracht. Niet alleen naar de watervallen, hij bracht ons er ook recht onder waardoor de hele boot een paar keer een flinke douche kreeg. Wel verfrissend want het is hier lekker warm. Gelukkig hadden we droge kleren mee. Daarna de verschillende trails gelopen naar de mooiste uitkijkpunten over de watervallen.

Het stikt hier van de vlinders in alle soorten, kleuren en maten. Op sommige plekken waar het een beetje vochtig is verzamelen ze zich en zitten ze met honderden bij elkaar op de grond.

Verder prachtige uitzichten op de watervallen. Vooral aan het einde waar gigantische hoeveelheiden water in een hoefijzer naar beneden storten.

Parque des Aves

Vlakbij de watervallen was een heel mooi vogelpark met alle vogels die in de omgeving leven. Veel toekans en papagaaien. Nu we er toch waren hebben we dat ook maar even meegepikt. Avifauna was er niets bij! Ondertussen werden we wel lekgestoken door de muggen maar dat mocht de pret niet drukken.

Iguacu Falls

Om 7 uur uit de veren want het werd al warm buiten. Het hotel heeft prima ontbijt dus dat gaat allemaal goedkomen. Het busstation is vlakbij het hotel dus we hebben de bus gepakt om naar Parque Nacional do Iguacu te gaan. Drie kwartier rijden voor maar 2,65 Real (iets meer dan een euro). Geen geld. Het kwik loopt hier al snel op naar boven de 30 graden, bij een strakblauwe lucht. De watervallen van Iguacu zijn prachtig. Ze strekken zich over 2,5 km uit en zijn daarmee de grootste van de wereld. Het water davert naar beneden in een mooie tropische omgeving. Het wemelt hier van de fel gekleurde vlinders, vogels en neusberen. Zoom zoom, klik klik.